با اساتید
استاد رحیمی: هنرمان تبلیغ کارمان است/ هیچ مبنایی برای قیمت گذاری نیست/ برخی استان ها بدون اتحادیه هستند
لطفا بیوگرافی خودتان را بفرمائید.
مصطفی رحیمی هستم متولد سال 1358 اراک و دارای کاردانی برق و 2 فرزند دارم.
از سابقه کارتان برای خوانندگان بفرمائید.
از سال 80 حوزه رنگ را با فروشندگی رنگ در فروشگاه شروع کردم، از سال 87 هم، دکوراسیون را شروع کردم و از سال 90 نیز وارد حوزه ابزار آلات شدم.
از چه سالی تدریس می کنید و چه رشته هایی را درس می دهید؟
از سال 90 تدریس را شروع کردم و به مرور بصورت تخصصی پتینه، دکوراتیو، ابزار دکوراتیو به آموزش هایمان اضافه کردم و در حال حاضر هم رنگ دکوراتیو تدریس می کنم.
چطور شد که وارد حوزه نقاشی و رنگ ساختمانی شدید؟
چون در رشته تحصیلی ام بازار کار مناسبی نداشتم، وارد شغل پدری یعنی رنگ فروشی شدم و به مرور کار را تخصصی و گسترده کردم.
اگر کسی بخواهد وارد نقاشی ساختمان و پتینه شود چه خصوصیاتی باید داشته باشد؟
پشتکار بالا، خلاقیت، نترسیدن از بازی کردن با رنگ و قدرت ریسک بالا.
موانع پیش روی فعالان این شغل چیست؟
در این شغل تبلیغی وجود ندارد، جایی نیست که بتوان کار را معرفی کرد. خود شخص باید تبلیغ بهینه داشته باشد و آنقدر خلاق باشد که هنر خودش را به دید برساند در واقع هنرشان تبلیغ کارشان است.
موانع پیش روی تدریس در این حوزه را بیان بفرمائید.
عدم همکاری سازمان فنی و حرفه ای به صورتی که کاری نمی کنند و حمایتی صورت نمی گیرد.
نقش فناوری در تدریس و تحصیل این رشته چیست؟
متاسفانه تنها حمایت دولت از این رشته در حد اعطای کارت مهارت نقاشی به داوطلبان بیمه تامین اجتماعی می باشد لذا به دلیل عدم حمایت، فعالان این رشته ها از دسترسی به فناوری های پیشرفته برای عموم افراد به دور مانده و تنها از سمت بعضی از واردکنندگان ملزومات صنعتی یکسری از ابزار آلات تخصصی وارد می شود که عموما اطلاعی از کاربرد آن ندارند که به مجریان انتقال دهند و از سویی با سود های بالایی وارد بازار می کنند که کمتر کسی رغبت به استفاده از وسایل و فناوری های موجود را دارد.
مبانی قیمت گذاری ها چیست؟ و آیا نظارتی در این باب صورت می گیرد؟
خیر مبنایی برای قیمت گذاری نیست و حتی در بعضی از استان ها متاسفانه اتحادیه هم برای این صنف وجود ندارد تا سر و سامانی به مجریان دهد و نظارتی بر کار داشته باشد. متاسفانه حتی اتاق اصناف بعضی شهرها تمایلی به ساماندهی این افراد ندارند. به همین دلیل برخی افراد سودجو با تشکیل گروهی به نام اتحادیه و یا عضو اتحادیه بودن مشغول به کلاهبرداری هستند و ترسی هم از پیگیری از سوی مراجع قانونی ندارند لذا اغلب حقوق طرفین (نقاش و کارفرما) پایمال شده و بعضی اوقات کار به خشونت نیز می کشد.
آیا شما آموزش صرف فنی و حرفه ای را برای ورود به بازار کار کافی می دانید؟
آموزش باید تخصصی، همراه با استفاده از ملزومات و فناوری های روز و تجربه کاری باشد اما برخی از مجریان تخصص تجربی دارند و آشنایی با فناوری های جدید ندارند و این آشنایی ها معمولا به دوش فروشندگان رنگ افتاده است. البته اگر خود آنها تمایل و شرایط مالی مناسب برای تغییر و استفاده از ابزار و فناوری های جدید را در فروشگاه خود داشته باشند و حاضر کرده و در موردش تبلیغ کنند.
نکته دیگری که وجود دارد اینکه برخی از مجریان نیز تنها با داشتن کارت مهارت سازمان فنی حرفه ای که فقط جنبه بیمه دارد و برعکس دیگر رشته ها متضمن ارائه هیچ آموزشی در رابطه با این رشته نیست، وارد بازار کار می شوند و نام و سابقه دیگر دوستان را هم لکه دار می کنند.
با توجه به رشد تکنولوژی و ایجاد فناوری های جدید آیا نیاز به آموزش مستمر برای افرادی که در حال کارند می باشد؟ پیشنهاد شما چیست؟
بله صد در صد. البته این امر باید با حمایت و نظارت دولت صورت گیرد تا دست افراد سودجو نیفتد و بتواند برای عموم افرادی که از طریق این رشته امرار معاش می کنند قرار بگیرد.
آیا زمینه های مختلف نقاشی ساختمان را هنر می دانید؟
نقاشی ساختمان از ابتدا آمیخته با هنر هست اما متاسفانه برخی افراد که کم هم نیستند آن را پیش پا افتاده و سبُک در نظر گرفته و به عموم جامعه هم القا می کنند.
مردم از چه جور کارهایی بیشتر خوششان می آید؟
نمی شود در مورد این سوال راحت صحبت کرد چون در ایران مردم شهرهای یک استان روحیاتی متفاوت با شهر همجوار خود دارند لذا نمی توان خیلی راحت گفت که کدام هنر یا سبک بیشتر در کشور رواج دارد. مثلا در یک شهر از یک استان پتینه برجسته خیلی طرفدار دارد ولی در شهر همجاورش در همان استان با فاصله مکانی ۲۰ کیلومتر به صورت کلی با پتینه مشکل دارند و حتی عکس العمل متقابل نشان می دهند. ولی از نظر بنده و با توجه به تجربه و آشنایی که با روحیات مردم شهرهای مختلف دارم و با در نظر گرفتن شرایط مالی در این برحه از زمان می توان گفت اکثر افراد به پتینه های برجسته و پتینه های سطحی بیشتر چراغ سبز نشان می دهند.
با توجه به مشکلات اقتصادی که حاکم شده، آیا تغییری در رویکرد مردم به نقاشی ساختمان نسبت به سابق ایجاد شده است؟
مشکلات اقتصادی همیشه بوده ولی در حال حاضر رشد جمعیت و زیاد شدن هزینه های های جانبی زندگی باعث نارضایتی های متفاوتی شد که تاًثیرات زیادی داشت اما در بحث نقاشی ساختمان، خانواده ها برای اینکه نخواهند هزینه به اصطلاح زیاد نقاشی را پرداخت کنند خودشان نسبت به قبل بیشتر علاقه به رنگ امیزی منزلشان یا منازل نزدیکانشان نشان می دهند و همین امر باعث بیکار شدن طیف گسترده ای از جامعه نقاش ها شد و از سوی دیگر با ورود غلطک های رنگ آمیزی و طرح دار خیلی از افراد خوش دوق زمینه را برای ورود به این بازار آماده دیده و وارد بازار شده اند هر چند که خروجی کارشان به خاطر نداشتن تجربه، دور از کیفیت است ولی در مجموع درصد کمی از مردم برای رنگ آمیزی منزلشان و یا تغییر در زیبایی محل سکونتشان بی رغبت شده اند و همانطور که عرض کردم بیشتر خودشان وارد عرصه شده اند.
اگر حرفی یا سخنی دارید بفرمائید.
حدود سال ۸۵ به بعد تغییرات گسترده ای در زمینه رنگ صورت گرفته ولی به خاطر عدم حمایت و نظارت دولت از واردکنندگان و حتی زیر بار نرفتن سازمان های ذیربط در خصوص این رشته متاسفانه این هنر در ایران با کندی زیاد و مشکلات متعددی دست به گریبان است. اگر بگویم این رشته اگر تا به اینجا رسیده هزینه گزاف و بیهوده زیادی به سودجویان پرداخت کرده بیراه نگفته ام و این در حالی است که اگر کمی حمایت و نطارتی در این امر صورت می گرفت الان به لحاظ کیفی و کمی بسیار جلوتر از جایی بودیم که هستیم.
تهیه و تنظیم：
حمید رضاپور - خبرنگار سایت نقاشی ساختمان xhousepainting.com
آموزش نقاشی ساختمان
